Pszczoły w leżakach? Poznajemy rodzaje uli

Zima to dla pszczół wyjątkowo wymagający okres. Temperatury za oknem spadają, a w ogrodach i na łąkach nie ma już kwitnących, miododajnych roślin. To najwyższa pora, by pszczoły udały się na tzw. zimowlę, czyli trwający od listopada do marca okres, w którym nie opuszczają one ula. To jednak nie oznacza, że pszczela rodzina w tym czasie hibernuje. To powszechny błąd. Jak więc pszczoły przygotowują się do przetrwania zimy? I co wspólnego mają pszczoły i leżaki? Tego dowiesz się z poniższego artykułu.

Zimowla pszczół

Wbrew obiegowej opinii w czasie zimy pszczoły nie zapadają w sen zimowy. Pozostają one cały czas aktywne, jednak ich działania ograniczają się do utrzymania temperatury gniazda. Wraz ze spadkiem temperatury poniżej 10 st. C. pszczoły zaczynają zawiązywać tzw. kłąb. Jest to kula, którą tworzy cała pszczela rodzina. W samym środku znajduje się królowa matka, która jest szczególnie chroniona. W  tej strukturze, pszczoły są silnie ściśnięte oraz poruszają skrzydełkami. Dzięki tym działaniom utrzymują one w środku kłębu temperaturę aż 30 st. C.  Dodatkowo w tym czasie spożywają one zapasy pożywienia zebranego w sezonie.

Barcie, kószki, wielkopolskie

Co prawda wybujała wyobraźnia może na hasło „pszczoły w leżakach” przywołać obraz owadów wylegujących się na plażowym leżaku i wygrzewających się na słońcu, jednak stoi to w sprzeczności z ich pracowitym charakterem. Tak naprawdę „leżakiem” nazywany jest jeden z rodzajów uli, popularnych u pszczelarzy. Charakteryzują się poziomym położeniem ramek, które wysuwa się z boku. Daje to stabilną przestrzeń do zimowania, a taki ul posiada tylko jedną komorę. Taki układ przypomina też gniazda w dziuplach drzew (czyli barcie) które były pierwotnym „mieszkaniem” pszczół. Ciekawym rozwiązaniem były też kószki – słomiane domy dla pszczół miodnych.

Rodzaje uli

Dziś, najpopularniejsze typy uli to:

Ul wielkopolski – najczęściej wykorzystywany na polskich pasiekach. Zbudowany jest z modułowych korpusów, stawianych jeden na drugim, co ułatwia dopasowanie wielkości ula do potrzeb rodziny. Można w nich zmieścić 10 ramek.

Ul warszawski – występuję w dwóch odsłonach: standardowym oraz poszerzanym. Mieszczą po 15 ramek i cenione są w małych, przydomowych pasiekach.

Ul Dadanta – ul o większych ramkach, przeznaczony do obsługi silnych rodzin pszczelich. Mniej wygodny w obsłudze, stąd przeznaczony dla pszczelarzy z większym doświadczeniem.

Dodatkowo pojawia się wiele uli, wykonanych z materiałów sztucznych: styropian czy polistyren, które zachowują dobre właściwości izolacyjne, a jednocześnie nie są ciężkie. Można spotkać też ule barciowe, naśladujące naturalne warunki dla dzikich pszczół czy chociażby ule z recyklingu elektrycznych śmieci – takie znajdują się na dachu opolskiego Centrum Usług Publicznych posadowione w ramach projektu „Od pralki do ula” realizowanego przez Miasto Opole, ERP Polska, Elektryczne Śmieci i Fundację Odzyskaj Środowisko.