Pszczeli superorganizm i perfekcyjny porządek – uczmy się od pszczół
„Mniej znaczy więcej” to słynna zasada wygłoszona przez jednego z największych autorytetów modernizmu Ludwiga Miesa van der Rohe. Nasze wnętrza powinny być na wskroś funkcjonalne i uporządkowane. Dokładnie takie, jakie tworzą pszczoły miodne w swoich ulach. Pszczeli superorganizm daje nam świetny przykład jak dbać o przestrzeń, w której na co dzień funkcjonujemy, ale także jak mądrze korzystać z zasobów środowiska naturalnego. Pszczoły niczego nie marnują.
Czym skrzydełka za młodu…
Dbałość o porządek pszczoły mają w genach. Tuż po wygryzieniu (narodzinach) pszczoła zabiera się za sprzątanie komórki, w której przechodziła kolejne stadia rozwoju. By w komórce zostało złożone przez matkę pszczelą kolejne jajko, heksagonalna przestrzeń musi lśnić. W ulach nie ma miejsca na resztki kokonów, odchody larw czy też martwe osobniki. Wszystkie „zanieczyszczenia” muszą trafić poza ul.
Sztuka umiejętnego gromadzenia
Pszczoły zbieraczki wylatują z ula średnio 10 razy dziennie, choć przy dobrej pogodzie i bogatej bazie pożytkowej mogą tych lotów odbyć o kilka więcej. Zbieraczki przynoszą do ula pyłek kwiatowy, ale głównym pokarmem pszczoły miodnej jest pierzga.
By przetrwać okres zimowli, od wiosny do późnej jesieni, pszczoły gromadzą zapasy miodu.
W domu jak w ulu?
Pierwsze skojarzenia jakie mamy myśląc o ulu to wielki gwar. Ruch skrzydeł 100 tysięcznej „armii” i bzyczenie jest głośne i donośne. Ale dom dla pszczół powinien się nam także kojarzyć z porządkiem i harmonią. Warto wziąć przykład z pszczelich przyjaciół i zrobić w porządki w naszych domach i mieszkaniach. Odgruzowanie (ang. decluttering) ma wiele zalet również dla środowiska naturalnego. Oddając innym rzeczy, których już nie potrzebujemy np. poprzez ReUżytkownię czy też poprzez EKOzwroty wydłużamy życie produktu wpisując się w założenia gospodarki cyrkularnej. Mari Kando, japońska popularyzatorka przyjemnego sprzątania KonMari, zaleca by, każdy przedmiot, który mamy w domu poddać ocenie. Jeśli jest potrzebny i sprawia nam radość – zostaje, natomiast jeśli go nie potrzebujemy, to możemy oddać go innym lub w przypadku gdy jest niesprawny lub zużyty przekazać do recyklingu. W ten sposób chronimy cenne zasoby w postaci np. wody czy pierwiastków ziem rzadkich.
***
Projekt edukacyjny „Od pralki do ula” realizowany jest wspólnie przez Miasto Opole, Fundację Odzyskaj Środowisko, ERP Polska oraz Elektryczne Śmieci.